W naszym cyklu „Co ty gwiżdżesz?!” omawiamy ciekawe klipy szkoleniowe z różnych rozgrywek, chcąc pomóc znaleźć wspólny język kibicom, zawodnikom, trenerom i sędziom oraz przybliżać literę Przepisów Gry i ich interpretacje. Dziś starcie, którego interpretacja – mam nadzieję – połączy dużą część obiektywnie patrzących na futbol, wolnych od „filozofii Kalego”…

KLIP NR 57 (do obejrzenia tu:  https://streamable.com/5otijk)

Biały dostaje piłkę tyłem do bramki, od tyłu dobiega do niego Niebieski. Obrońca wyciąga w jego stronę dwie ręce, dochodzi do kontaktu z plecami, Biały upada. To nie jest faul? To ile rąk trzeba położyć na przeciwniku, żeby sędzia to odgwizdał?!

No właśnie… Aby sędzia gwizdnął, musi dojść do przewinienia. A nie jest nim ani samo położenie rąk na przeciwniku, ani nawet delikatny kontakt nie powodujący upadku. Przewinieniem będzie dopiero pchnięcie – kontakt istotny dla gry, akcji, poruszania się zawodników. Oczywiście nie da się przyjąć jednej, uniwersalnej granicy, gdzie przy tego typu ruchu, jaki wykonał Niebieski, kończy się „kontakt” albo „twarda, męska walka fair”, a gdzie zaczyna się faul. Jednak mam nadzieję, że akurat w naszym przypadku – zwłaszcza widząc powtórkę i zbliżenie – zdecydowana większość ludzi interesujących się piłką nożną powie zgodnie: tu nie ma faulu, gramy dalej. Biały dziwnie łatwo upadł, czując na plecach dłonie obrońcy… Może miał nadzieję na prezent (miękkie serce) od sędziego, a może po prostu za słabo stał na nogach…

Ale sędzia jednak użył tu gwizdka – za to przyznał rzut wolny pośredni Niebieskim. OK, ale dlaczego w takim wariancie Biały nie dostał żółtej kartki za symulację?!

Bo sędzia nie odgwizdywał tu symulacji. Uznał, że skoro zawodnik chciał upaść po tak znikomym kontakcie, to jest to jego wybór, ale gra może toczyć się dalej – nie ma tu ani faulu, ani symulacji. Jednak sędzia odgwizdał tu inne przewinienie Białego, które karane jest rzutem wolnym pośrednim, ale kartką już nie. W drugiej fazie tego starcia doszło bowiem do gry niebezpiecznej w wykonaniu Białego.

W jaki sposób? Przecież on tylko leżał na ziemi…

Problem w tym, że nie tylko leżał na ziemi, ale jeszcze przetrzymywał piłkę między nogami. A to – zgodnie z Art. 12 – uznawane jest właśnie za grę niebezpieczną, o ile chce mu te piłkę wybić przeciwnik. Przepis o grze niebezpiecznej piętnuje bowiem zachowania grożące odniesieniem kontuzji komukolwiek (również samemu sobie). Takie przetrzymywanie piłki grozi więc samemu przetrzymującemu, że zostanie np. kopnięty czy przydepnięty.

Dlatego w tej sytuacji sędzia, który rozpoczął „śledztwo” od potencjalnego faulu Niebieskiego, a potem potencjalnej symulacji Białego, finalnie skończył na jeszcze innym – już teraz rzeczywistym – przewinieniu. Dlatego rzut wolny pośredni dla Niebieskich, bez kartki dla Białego, jest tu właściwą decyzją!

Piotr Tenczyński

Ulubione