„Mówisz, ale Cię nie słyszę, jesteś, ale Cię nie widzę”

Dziś przypada druga rocznica śmierci śp. Tomasza Wróbla. Choć On sam zmarł 17 sierpnia 2020 to pamięć o Nim wciąż jest żywa... 

Życie i śmierć okrywa wielka tajemnica Stwórcy. Zegar Boski rządzi się też swoim prawem. Jego wskazówki nigdy się nie spóźniają . Określają wyrok Majestatu , od którego nie ma odwołania. Jest też inna niepodważalna prawda; obojętnie od wieku w jakim śmierć nas zastaje, przychodzi zwykle za wcześnie. Łączy się również  zawsze z odczuciami wywołującymi łzy i żal.

Tomasz Wróbel był absolwentem Technikum Mechanicznego w Radomiu. Pracę zawodową podjął w Zakładach Metalowych. Od dzieciństwa przejawiał zainteresowania przyrodą i rolnictwem, czego potwierdzeniem w przyszłości było prowadzone gospodarstwo rolne w Zadobrzu. Od małego interesował się jednak piłką nożną. Doskonale odnajdywał się w tym środowisku. Konsekwentnie podkreślał, że celem jego działalności jest m.in. pomoc przy budowie boisk sportowych, wspieranie lokalnych inicjatyw, organizowanie rozgrywek piłkarskich.

Nasz nieodżałowany „Baca” - tym żargonem najczęściej zwracaliśmy się do  Tomasza. On natomiast odwzajemniał się swoim dobrotliwym uśmiechem twarzy. Jak przykro, że to już przeszłość…

A był naprawdę na tej ziemi bardzo potrzebny. Potrafił być przydatnym w domu rodzinnym, w gospodarstwie, w życiu społecznym. Znakomitym reprezentantem środowiska wiejskiego w sołectwie, w radzie gminy, potrafiącym rozumieć ludzi, a oni Jego. Takie kolektywy tworzą się nie tylko z podobnych charakterów. Tomasz miał także zawsze dużą satysfakcję, że mógł i pomagał innym. Był bardzo dobrym człowiekiem.

Tomek miał swoje wielkie hobby – piłka nożna, a ściślej arbitraż piłkarski. W Tomku mieliśmy wyjątkowo zaangażowanego sędziego i działacza tej organizacji z ponad 40-letnim stażem. Miał w sobie wszystkie niezbędne do tego cechy: skromność, obiektywność, dokładność. Był wyjątkowo ambitny. Chciał być w życiu kimś i być w tym dobrym. Okazywał szczególne predyspozycje na sędziego asystenta. Niemal od początku był asystentem bezsprzecznie najlepszych arbitrów ziemi radomskiej lat ’90 i 2000. W eksportowej ekipie prowadzili wszystkie hitowe mecze dotyczące tytułów mistrzowskich, pozostania w lidze itp. Po zakończeniu kariery sędziowskiej został obserwatorem szczebla centralnego – II i III ligi.

Był znakomitym działaczem społecznym i sportowym. Także jednym z głównych inicjatorów nowoczesnych obiektów piłkarskich w podradomskich gminach – Jedlni Kościelnej i Suskowoli.

Należał do jednych z autorów grona działaczy, którzy przysporzyli wiele sukcesów sportowych nowo założonego klubu „Królewscy Jedlnia”.

Tomek zapisał się znaczącymi zgłoskami również jako Przewodniczący Komisji Sędziów MZPN delegatury w Radomiu. Wspaniale rozwinął szeregi organizacji, podnosząc znacząco poziom szkolenia. Na pewno zapamiętamy i będziemy naśladowali wszystko, to co Tomek kontynuował, wzorem swoich prezesów, poprzedników.

We wszystkich swoich działaniach Tomek dał się poznać jako człowiek kompetentny, prawy i szlachetny, życzliwi i skromny, o wysokiej kulturze osobistej.  Emanował wyjątkową pogodą ducha. Jego siłą charakteru była umiejętność komunikacji z ludźmi, których z reguły obdarzał dużym zaufaniem. Zostawił po sobie wiele śladów materialnych.

Wspominając Śp. Tomasza Wróbla, mamy przed oczami Jego uśmiechniętą twarz i oczy - pełne życia i radości, ale też z uwagą wpatrujące się w rozmówcę, wsłuchujące się w jego słowa.

Na zawsze pozostanie w naszych sercach i w naszej pamięci…

Ulubione