HISTORIA PIŁKARSTWA POD EGIDĄ ROZPN

W 1975 roku wprowadzono nowy podział administracyjny kraju. Radom stał się miastem wojewódzkim. Dzięki temu piłkarscy działacze z naszego regionu sami mogli decydować o losach drużyn, strukturach i systemie rozgrywek. W lipcu 1976 zawiązano Radomski Okręgowy Związek Piłki Nożnej. Mobilizował on działaczy do efektywnej pracy, do tworzenia nowych drużyn i klubów. Kształcono kadrę sędziowską i mobilizowano do systematycznego szkolenia.Od jesieni 1976 roku w ramach ROZPN działały już samodzielne ligi okręgowe. Najlepsze zespoły – Radomiak, Broń, Czarni Radom – występowały w jednej z ośmiu grup ligi międzywojewódzkiej (ówczesna III liga). W listopadzie tego roku obył się I Radomski Sejmik Piłkarski. Postanowiono wówczas, że celem nadrzędnym będzie doprowadzenie możliwie jak najszybciej drużyny z Radomia do I ligi. Wszyscy zgodnie uznali, że Radom jako miasto wojewódzkie powinno ogrywać jeszcze większą rolę w polskim futbolu. Aby przekonać się o możliwościach piłkarzy, powołano Reprezentację Radomskiego OZPN, która rozegrała kilka pojedynków z drużynami I i II ligi. Radomska ekipa pokonała Motor Lublin 4:0, Siarkę Tarnobrzeg 4:1, Stal Stalową Wolę 3:2 oraz zremisowała z ŁKS Łódź 0:0. Sezon 1976/77 był wyjątkowo udany dla Radomiaka, który to po zwycięstwie w ostatniej kolejce z Lublinianką wywalczył awans do II ligi.

FUTBOL RÓSŁ W SIŁĘ

Dwa lata później sukces „zielonych” skopiowali rywale zza miedzy i także kibice radomskiej Broni cieszyli się z awansu na zaplecze ekstraklasy. Warto wspomnieć, że wówczas w naszych zespołach pracowali wybitni szkoleniowcy, Rudolf Kapera w Radomiaku i Grzegorz Polakow w Broni.Zaledwie trzy lata po powstaniu ROZPN w regionie działo już 55 klubów, 116 drużyn seniorskich, 30 drużyn juniorów i 18 zespołów trampkarzy. Zarejestrowanych było 3500 zawodników oraz 67 trenerów. W latach 1976 – 84 nasz region rozsławiały praktycznie dwa zespoły, które występowały wówczas w II lidze. Zaniedbywano jednak szkolenie młodzieży. Przez kilka lat w młodzieżowej reprezentacji kraju debiutowali Zbigniew Kajdan i Kazimierz Przybyś z Broni oraz Marek Ogorzałek z Orła Wierzbica.Z czasem tworzono szkolne ligi oraz mini-mundiale, osiedlowe turnieje organizowane na wzór dorosłej piłki. Brakowało jednak stadionów, boisk i sprzętu sportowego. Nasze młodzieże drużyny nie mogły przebrnąć przez eliminacje strefowe młodzieżowych mistrzostw Polski.

EKSTRAKLASA W RADOMIU

Sukces w końcu nastąpił w sezonie 1983/84. Radomiak awansował do I ligi. Awans był uhonorowaniem długoletniej pracy prezesa Ryszarda Antoniewicza. Beniaminek z Radomia chociaż radził sobie na początku rozgrywek doskonale i miał ogromną szansę na dłuższy pobyt, po roku gry spadł do II ligi. Na otarcie łez radomskim kibicom pozostało cieszyć się z powrotu Broni do II ligi.W latach 1985 – 90, prezesem ROZPN był Andrzej Ludwicki. Okres jego „panowania” również można zaliczyć do zadowalających. Powołano funkcję trenera koordynatora, który bacznie przyglądał się szkoleniu młodzieży w regionie. Tę funkcję pełnili Leszek Krzysiak, Bolesław Strzemiński, Robert Śledź. W II lidze przez trzy sezony występowała Broń i Radomiak. Duży sukces w 1987 roku osiągnęła młodzieżowa reprezentacja naszego regionu, kt?ra Pucharze Kuchara zdobyła w Zabrzu brązowy medal. Z tej drużyny do juniorskich reprezentacji Polski trafiali: Tomasz Dziubiński, Artur Kupiec, Jacek Kacprzak, Jacek Procki, Paweł Górka, Jacek Zieliński, Rafał Jarka, Piotr Kielich, czy Zbigniew Wr?bel.

CZAS SPORTOWEJ DEGRADACJI

Zmiana ustroju w kraju sprawiła, że sytuacja społeczno – ekonomiczna w Polsce bardzo źle odbijała się na klubach sportowych. Kluby sportowe niemal z dnia na dzień stawały na skraju bankructwa, gdy zakłady patronackie przestawały dotować sportowców. Z mapy zniknęła piłkarska drużyna Czarnych Radom. Drużyny Broni i Radomiaka w tym samym roku spadły do III ligi. W tym okresie wielki sukces odnieśli juniorzy klubu z ul. Struga, którzy zajęli trzecie miejsce w Polsce. W 1991 roku prezesem związku wybrano Marka Jadczaka, zaś szefem szkolenia Jerzego Leszczyńskiego. Reprezentacja juniorów ROZPN prowadzona przez Bolesława Strzemińskiego, w tym samym roku stała się rewelacją Międzynarodowego Turnieju Garchizy we Francji.Największe w mieście kluby przeżywały ogromny kryzys, ale futbolem wciąż interesowała się rzesza mieszkańców. Powstawały kolejne kluby w mieście: Beniaminek, RSS Viki, Junior, Orlik 14. Mimo tego kryzysu w 1994 roku Radomiak zdołał wywalczyć awans do II ligi, a jako beniaminek był nawet liderem po rundzie jesiennej. Na finiszy jednak bogatsze kluby Stomil Olsztyn i Petrochemia Płock zdołały wyprzedzić radomian. W trzeciej lidze nasz region reprezentowały: Broń, Proch Pionki, Orzeł Wierzbica, Pilica Nowe Miasto, a niedługo później epizod na tym szczeblu zaliczyła Powiślanka Lipsko.

KADRA W RADOMIU

W 1995 roku prezesem ROZPN został Janusz Jagiełowicz. W miejsce Okręgowego Kolegium Sędzi?w powstał Wydział Sędziowski wcielony w struktury ROZPN. Do grona trzecioligowców dołączyła Szydłowianka Szydłowiec, zaś do grona czwartoligowców Pilica Białobrzegi. W sezonie 1995/96 jedynym trzecioligowcem w regionie był MG MZKS Kozienice.Niewątpliwym sukcesem w tym okresie było zorganizowanie trzech meczów reprezentacji Polski na stadionie w Radomiu, z Walią, Finlandią i Białorusią.Pod koniec XX wieku województwo radomskie stało się już historią, a przed ROZPN czekało kolejne trudne wyzwanie. Został on wcielony w struktury Mazowieckiego Związku Piłki Nożnej. Prezesem wybrano Władysława Kramczyka. Awans do trzeciej ligi uzyskał Radomiak, zaś IV lidze grały: Szydłowianka, Broń, Video Ciepiel?w oraz Mazowsze Grójec, które niedługo potem awansowało do trzeciej ligi. Kolejne lata piłkarstwa w regionie radomskim to również okres wzlotów i upadków. Radomiak awansował do II ligi, ale po dwóch sezonach pożegnał się z tym szczeblem rozgrywek. Radomska Broń przegrała baraże o powrót do III ligi z Legionovią Legionowo, a niedługo później spadła do piątej ligi. Z piłkarskiej mapy zniknął czołowy zespół w regionie, MG MZKS Kozienice. Nikt jednak w regionie nie załamuje rąk, wierząc, że to teraz nadejdą dla naszego futbolu lepsze czasy. Obecnie w strukturach ROZPN znajduje się 87 klubów, 79 seniorskich drużyn, 128 drużyn młodzieżowych. W sumie zarejestrowanych jest około 7200 piłkarzy. Poszczególne władze ROZPN na przestrzeni 30 lat

ZARZĄD ROZPN1976 – 80

Jerzy Figas – przewodniczący, Józef Kopycki – przewodniczący ds. organizacyjnych, Jerzy Machaj – przewodniczący ds. sportowych, Mirosław Czyszkowski – wiceprzewodniczący ds. ideowo – wychowawczych, Wacław Kuś – sekretarz, Alojzy Gilarski – przewodniczący WGiD, Czesław Alberski – przewodniczący Wydziału Sędziowskiego, Andrzej Mędrzycki – przewodniczący Wydziału Szkolenia, Kazimierz Bukowski – prezes honorowy.

ZARZĄD ROZPN 1980 – 84

Andrzej Morawski – prezes, Adolf Łukasik – wiceprezes ds. organizacji sportu, Mirosław Kida – wiceprezes ds. wychowawczych, Stefan Marek – wiceprezes ds. sędziowskich, Antoni Tomala – przewodniczący Wydziału Gier i Dyscypliny, Wacław Kuś – przewodniczący Wydziału Szkolenia.

ZARZĄD ROZPN 1984 – 85

Andrzej Morawski – prezes, Adolf Łukasik – wiceprezes ds. organizacji, Jerzy Figas – wiceprezes ds. sędziowskich, Marian Kozera – wiceprezes ds. wychowawczych, Janusz Jagiełowicz – sekretarz, Adam Tomala – przewodniczący Wydziału Gier i Dyscypliny. Jan Polesiak – przewodniczący Wydziału Szkolenia.

ZARZĄD ROZPN 1985 – 90

Andrzej Ludwicki – prezes, Jerzy Figas – wiceprezes ds. sędziowskich, Marian Kozera – wiceprezes ds. wychowawczych, Janusz Jagiełowicz – sekretarz, Adam Tomala – przewodniczący Dyscypliny, Leszek Wolski – przewodniczący Wydziału Gier.

ZARZĄD ROZPN 1991 – 95

Marek Jadczak – prezes, Janusz Jagiełowicz – wiceprezes urzędujący, Jerzy Figas, wiceprezes ds. sędziowskich, Wacław Kowalczyk – przewodniczący Wydziału Gier i Dyscypliny, Jerzy Głuszkiewicz, Henryk Łabęcki, Kazimierz Iwanowski, Edward Giza, Tadeusz Muc. Jerzy Leszczyński – przewodniczący Wydziału Szkolenia.

ZARZĄD ROZPN 1995 – 2000

Janusz Jagiełowicz – prezes, Jerzy Leszczyński – wiceprezes, Jerzy Figas – wiceprezes i przewodniczący Okręgowego Kolegium Sędzi?w, Władysław Kramczyk – przewodniczący Wydziału Gier, Ryszard Antoniewicz, Andrzej Borzechowski, Wiesław Drabik, Zygmunt Imielski – przewodniczący Komisji Młodzieży, Wacław Kowalczyk – przewodniczący Wydziału Dyscypliny, Henryk Łabęcki, Jerzy Magiera.

ZARZĄD ROZPN 2000 – 2004

Władysław Kramczyk – prezes, Jerzy Leszczyński – wiceprezes, Marek Jadczak – przewodniczący ds. młodzieży, Bolesław Strzemiński – przewodniczący Wydziału Szkolenia, Waldemar Świtka – przewodniczący Wydziału Finansowego, Maciej Dębiec – przewodniczący Wydziału Gier i Dyscypliny, Marek Młodziński – przewodniczący Wydziału ds. Współpracy z Samorządami, Wojciech Kłosiński – przewodniczący ds. bezpieczeństwa na obiektach sportowych, Marek Kopacz – przewodniczący Wydziału Organizacyjno – Prawnego, Henryk Kaczmarski – przewodniczący Wydziału ds. Marketingu i Sponsoringu, Cezary Krasiński, przewodniczący ds. wyróżnień i odznaczeń.

Zarząd ROZPN 2004-2008

Władysław Kramczyk - prezes, Waldemar Świtka - wiceprezes, Bolesław Strzemiński - wiceprezes, Jerzy Jurczak - sekretarz, Marian Domaszczyński - przew, ds młodzieży, Jan Panek - przew. ds. licencyjnych, Sławomir Pietrzyk - przew. Wydziały ds. Odznaczeń. Wojciech Kłosiński - przew ds. bezpieczeństwa, Henryk Kaczmarski - przew. ds kontaktów z samorządami, Mirosław Hernik - przew. ds marketingu i sponsoringu, Maciej Dębiec - przew. ds wychowania i dyscypliny, Jerzy Figas - prezes honorowy.

ZARZĄD ROZPN 2008-2012

Władysław Kramczyk - prezes (zmarł 29 grudnia 2011 roku). Sławomir Pietrzyk - Od 30 grudnia 2011 roku pełniący obowiązki prezes

Jerzy Jurczak - wiceprezes ds. finansowych, sekretarz zarządu

Jan Panek - wiceprezes ds. organizacyjnych

Wojciech Pysiak - przew. Komisji ds. licencji klubowych i weryfikacji boisk

Tadeusz Kułakowski - przew. Komisji ds. Bezpieczeństwa.

Marian Mazan - przew. Komisji ds weryfikacji rozgrywek

Wojciech Kłosiński - przew. Komisji ds odznaczeń

Artur Piechowicz - wiceprezes

Jerzy Figas - przew, wydziału sędziowskiego.

Zygmunt Kobylarczyk

Stanisław Wątruk