Kibic – kulturalny miłośnik sportu , dopingujący swoją drużynę , a zarazem tolerancyjny dla przeciwnej.
Na stadionach, arenach sportowych spotykamy różnych ludzi. Jeden lubi Barcelonę, drugi woli Real Madryt. Jeden lubi piłkę nożną, drugi woli koszykówkę. Jeden jest spokojny, zachowuje się jak wzorcowy kibic , drugi wydostaje się z domowej klatki i staje się panem trybun, niestety nie zawsze kulturalnym.

Każdy człowiek ma inny charakter, tak jak każdy sportowiec posiada różne umiejętności i upodobania. Jednak czasami „bomba” jaka jest w fanach sportu wybucha , czując że arena sportowa to miejsce, gdzie zapomina o wszystkim, myśli tylko o rywalizacji, a gdy coś mu się nie podoba po prostu „eksploduje”. Często zachowanie jednej osoby doprowadza do wtrącenia się kilku osób, więc rozpoczyna się kłótnia. Następnie sytuacja skupia uwagę reszty widzów bardziej niż sportowa rywalizacja. Sprzeczki działają na widowisko źle, negatywnie i w końcu zawodnicy nie są pewni, czy znajdują się na normalnym meczu.

Ludzie, którzy nie są tolerancyjni, tylko na arenach zachowują się jak silne zuchwałe lwy, jak królowie, władcy trybun, to nie są kibice.
Warto odpowiedzieć sobie na ważne pytanie, mianowicie: czy jestem prawdziwym kibicem, czy zachowuję się jak prawdziwy kibic na arenach sportowych, ale i przed telewizorem. Na szczęście większość fanów to ci prawdziwi fani, cieszący się rywalizacją w pięknych sportowych dyscyplinach, choć wiadomo, że łyżka dziegciu zepsuje beczkę miodu.

Na początku artykułu, zawarta została informacja, o tym kim jest kibic. Trzeba pamiętać, że jeśli przychodzimy na zawody w roli widza mamy pomagać w widowisku, a nie przeszkadzać. W piłce nożnej kibiców określa się mianem dwunastego zawodnika na boisku. Tylko od nich zależy , czy będą piątym kołem u wozu czy też nie. Nawet, jeśli ulubiona drużyna przegrywa, to przyjdzie taki dzień, w którym odniesie zwycięstwo, a radość z niego będzie wielka, jak ze zdobycia tytułu mistrza świata. Każdy z nas może być mistrzem, czy to dopingując, czy grając. Prawdziwy kibic powinien rozpowszechniać sport i jego rolę, nawet w rodzinnym gronie.

Czym byłby mecz piłki nożnej bez kibiców? Zawodnicy graliby tylko dla siebie, co przestałoby w końcu sprawiać radość. To dla widzów rywalizują sportowcy, nie tylko dla siebie. Kibice muszą doceniać to, a nie wszczynać lub wdawać się w sprzeczki, ale kulturalnie kibicować i przeżywać radosne chwile, jak i chwile grozy przed telewizorem, czy na arenach sportowych. Okrzyki, radość, łzy i inne emocje wywołuje sport i to jest piękne. Nie bądźmy egoistami i skorzystajmy z życia oglądając rywalizację sportową w zgodzie z resztą kibiców. Reprezentujmy sobą podstawy moralne człowieka, by przodkowie nie musieli się nas wstydzić, oglądając wszystko z góry.

Udowodnijmy, że świat nie musi być szary, również w rozgrywce nie związanej z komputerem, lecz z ruchem oraz z miłością do ulubionych drużyn sportowych.

MICHAŁ FILIPKOWSKI
rocznik 2003

Ulubione