Tworząc co tydzień kolejne odcinki w cyklu „Co ty gwiżdżesz?!” omawiamy ciekawe klipy szkoleniowe z różnych rozgrywek, aby pomóc znaleźć wspólny język kibicom, zawodnikom, trenerom i sędziom oraz przybliżać literę Przepisów Gry i ich interpretacje. Miłej lektury!

KLIP NR 46 (do obejrzenia tu: https://streamable.com/jkeby7)

Zawodnik Pomarańczowych wykorzystał rzut karny. Sędzia uznał tego gola, ale jego zdobywcę ukarał żółtą kartką. No jak to tak?

Z samym rzutem karnym wszystko jest OK – bramka po prostu musi być uznana. Jednak dla sędziów zarządzanie rzutem karnym nie kończy się z chwilą wpadnięcia piłki do bramki. W tym bowiem momencie zaczyna się nowy etap zarządzania i nowe wyzwania stojące przed całym zespołem sędziowskim: obserwacja zachowań zawodników obu drużyn, które mogą być nieprzepisowe (niesportowe). Może np. dojść do przepychanek o piłkę w siatce, jakichś protestów, niesportowego wykopania piłki albo zakazanych w Przepisach Gry form fetowania gola przez jego zdobywców.

W meczu piłkarskim zdobycie gola zdarza się naprawdę rzadko, w porównaniu z innymi grami zespołowymi, gdzie bez porównania częściej trafia się piłką do kosza, w parkiet siatkarski lub blok albo do bramki w piłce ręcznej czy hokeju. Twórcy naszych Przepisów rozumieją, że fetowanie takiego wydarzenia ma swoje prawa i rzeczywiście w takich momentach wolno naprawdę sporo: zawodnicy bezkarnie zbiegają sobie z boiska albo wbiegają na nie trenerzy czy rezerwowi i nikt nie robi z tego problemu (choć przecież wiadomo, że trenerom nie wolno wychodzić ze strefy technicznej). Jednak mimo tak liberalnego podejścia, nie wszystko jest dozwolone. Niektóre formy fetowania gola sędziowie muszą karać żółtymi kartkami. Najbardziej znanym takim zapisem jest zakaz zdejmowania koszulki, ale pewnie nie wszyscy wiedzą, że tak samo karane jest już samo założenie koszulki na głowę albozakrywanie głowy/twarzy maską.

Wiadomo, że zawodnicy w takich momentach lubią dzielić swoją radość z kibicami (stąd czasem to ich schodzenie z boiska). Jednak nawet w takich chwilach powinni pamiętać, że nie wolno im wspinać się na ogrodzenie boiska albo zbliżać się do kibiców w sposób naruszający bezpieczeństwo (porządek).

Jednak to jeszcze nie jest przypadek naszego Pomarańczowego. Zauważmy, że po golu nie pobiegł do swoich kibiców (siedzieli akurat za drugą bramką, 120 metrów od tego miejsca…). On udał się do sektora kibiców Niebieskich i w ich stronę wykonał gest „nie słyszę (Waszej radości)”, a potem szarmancko ukłonił im się w pas. Reakcja kibiców? Natychmiast zaczęli skandować wrogie okrzyki. Sędzia w tym czasie bez wahania uznał zachowanie zawodnika za wykonywanie prowokacyjnych, szyderczych, względnie podburzających działań i właśnie dlatego ukarał go żółtą kartką.

Zauważmy, że gdyby w tym miejscu siedzieli kibice Pomarańczowych, te same gesty tego samego zawodnika odebrane zostałyby zupełnie inaczej, jako np. „fetujcie głośniej, niech nas usłyszą!” albo „ten gol to dla was w darze ode mnie, drodzy fani!”. Nie stanowiłoby to wtedy najmniejszego problemu.

Co ciekawe, Przepisy stanowią, że wszystkie te niesportowe zachowania są karane żółtymi kartkami, nawet jeśli bramka nie zostanie finalnie uznana. Niesportowe zachowania są bowiem niesportowe, niezależnie od okoliczności. Dlatego nawet gdyby VAR doszukał się tu czegoś i decyzją byłoby np. powtórzenie rzutu lub rzut wolny dla Niebieskich, Pomarańczowy dostałby żółtą kartkę tak czy tak... Czy ten incydent czegoś go nauczy?

Piotr Tenczyński

Ulubione